Wat is het toch mooi.
zaterdag 26 augustus 2017
Mijn speelterrein
Met mijn vriendinnetje liep ik langs het randje van het standbeeld. Helemaal rond. Het leek ons heel hoog. Als je ouder wordt ziet alles er anders uit. Leuk om te zien dat de kinderen van nu het ook nog steeds doen.
De Bijenkorf
Wat is het mooi. Ik kan er zo van genieten. Ik woonde er bijna naast. 1 blokje verder maar. Eerst de Haagsche Courant, dan het Planetarium, een straatje en daar woonde ik. Tot mijn 20e jaar. Toen kreeg ik verkering en vertrok naar Amersfoort. Ik ging naar school door de Bijenkorf en Hema. Kwam meestal droog over. Allemaal herinneringen. Alles is weg, maar de Bijenkorf is gebleven.
Oh, Oh, Den Haag, Mooie stad achter de duinen
De Passage. Als kind rolschaatste ik hier. Alleen op zondag, want dan was het hier rustig.
woensdag 23 augustus 2017
Malletjes
Voor mijn andere hobby (het maken van kaarten) gebruik ik deze silhouetten. Ik dacht: "Zou het niet leuk zijn om dit in mijn quilt te gebruiken"?
Bloemenkinderen
Wie kent ze nog? In mijn jonge jaren borduurde ik het rozenmeisje met de bij. Ook dit stofje komt in mijn Stonefields. Geen ECHTE Stonefields? Mijn kleindochters vinden het leuk. Dan denk ik aan de woorden van Lenette van Dongen. "Doe wat je kan, doe het met plezier en de rest pfffff in de lucht"!
Opnieuw
Wat doe je als Yvonne Telkamp zegt: " je quiltwerk bobbelt teveel. Daar moeten we even naar kijken". Oeps! Je maakt je blokjes gewoon weer opnieuw.
Jakkes muizen
Ik zette mijn hexagons ook op Facebook. Nooit gedacht dat het zoveel mensen zouden reageren. Meer dan 200 berichten waar het stofje te koop was. zelfs uit Spanje.
Helaas. Er zat nog maar een klein stukje op de rol.
En toen....
En toen zag ik dit stofje liggen. De mensen die mij beter kennen, weten dat ik eigelijk een stempelaar ben. Ik ben dol op House Mouse stempels. Ik nam het stofje mee om boekjes te bekleden, maar bij thuiskomst maakte ik er heel iets anders van.
Abonneren op:
Posts (Atom)